Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

BICYCLE

 BICYCLE: μουσική ,  στίχοι  και ερμηνεία  Ελευθερία  Σαρρή 

Καλή Επιτυχία  Ελευθερία !!

               

ΕΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΒΑΦΗ :2013

 Το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων,Πολιτισμού και Αθλητισμού   ανακήρυξε το 2013 έτος Κωνσταντίνου Καβάφη  με αφορμή την επέτειο των 150 χρόνων από τη γέννηση του κορυφαίου ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη. 
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης (1863 - 1933) είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές της νεοελληνικής λογοτεχνίας. 
Το έργο του έγινε αντικείμενο μακρόχρονης μελέτης  σε όλο τον κόσμο.Ίσως  είναι ο περισσότερο μεταφρασμένος Έλληνας ποιητής.Οι ξένοι τιμούν τον ποιητή για τη φιλοσοφία του και οι Έλληνες για έναν επιπλέον λογο, για τον τρόπο που χρησιμοποιει τη γλώσσα. 
Ο Κωνσταντίνος Π. Καβάφης, γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1863 (29 Απριλίου)και πέθανε στην ίδια πόλη το 1933 την ημέρα των γενεθλίων του.
Ο μικρός Καβάφης ζει τα πρώτα παιδικά του χρόνια στην Αλεξάνδρεια, μέσα σε εξαιρετικές συνθήκες ευημερίας. To 1870 με το θάνατο του πατέρα Καβάφη αρχίζει, ουσιαστικά, η σταθερή πορεία της οικογένειας προς την οικονομική κρίση . Το 1872 η Χαρίκλεια Καβάφη μετακομίζει με τα παιδιά της στην Αγγλία όπου και θα παραμείνουν τα επόμενα έξι χρόνια . Ο μικρός Καβάφης σπουδάζει σε αγγλικό σχολείο όπου και διδάσκεται για μητρική του γλώσσα την αγγλική αλλά παράλληλα μαθαίνει και ελληνικά και γαλλικά. Μετά από λίγα χρόνια παραμονής στην Αγγλία επιστρέφουν στην Αλεξάνδρεια. Ο Καβάφης συνεχίζει τις σπουδές του στο Εμποροπρακτικό Λύκειο «Ερμής». 
Το 1882, στη διάρκεια της αιγυπτιακής εξέγερσης κατά των Άγγλων, πηγαίνει με την οικογένειά του για τρία χρόνια (ως τον Οκτώβριο του 1885) στην Κωνσταντινούπολη. . Το  αξιοσημείωτο αυτής της περιόδου, είναι το γεγονός ότι η παραμονή του στην Πόλη συμπίπτει με τις πρώτες μαρτυρημένες συστηματικές του προσπάθειες να επιδοθεί στην τέχνη του ποιητικού λόγου
Τον Οκτώβριο του 1885, ο Καβάφης γυρίζει στην Αλεξάνδρεια μαζί με τη μητέρα του και τους αδελφούς του, Αλέξανδρο και Παύλο. Με την επιστροφή του, ο Καβάφης εγκαταλείπει την αγγλική υπηκοότητα και παίρνει την ελληνική.  Ο Καβάφης αρχίζει να εργάζεται αλλάζοντας διάφορα επαγγέλματα. Στο τέλος   θα προσληφθεί στο Γραφείο Αρδεύσεων όπου  και θα εργαστεί μόνιμα εκεί για  τριάντα χρόνια, μέχρι το 1922, 
Η κυριότερη χρονολογική τομή ως προς την εξέλιξη του έργου του ποιητή, κατά την εποχή αυτή, τοποθετείται στα 1891. Είναι η χρονιά κατά την οποία ο Καβάφης εκδίδει σε μονόφυλλο το πρώτο  αξιόλογο ποίημά του (το Κτίσται). 
Τα οικονομικά του βελτιώνονται σημαντικά και τα επόμενα χρόνια ταξιδεύει.  Το 1901 και το 1903 ταξιδεύει στην Ελλάδα και γνωρίζεται στην Αθήνα με Ελληνες πεζογράφους (Πολέμης, Ξενόπουλος, Πορφύρας). Στις 30 Νοεμβρίου του 1903, δημοσιεύεται στα Παναθήναια το ιστορικό άρθρο του Ξενόπουλου για τον Καβάφη με τίτλο «Ένας Ποιητής». Την ίδια χρονιά γράφει και το σημαντικότερο πεζό κείμενό του που είναι γνωστό με τον τίτλο «Ποιητική». 
Το 1922 παραιτείται από  την εργασία του στις Αρδεύσεις  και  αφοσιώνεται στη συμπλήρωση του ποιητικού του έργου. Το 1926 η κυβέρνηση του δικτάτορα Πάγκαλου απονέμει στον Καβάφη το παράσημο του Φοίνικος.
Το 1933, στις 29 Απριλίου, μέρα των γενεθλίων του, πεθαίνει. 

Che fece .... il gran rifiuto

Σε  μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Οχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα

πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο το όχι -- το σωστό -- εις όλην την ζωή του.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1901) 



Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού

1ο Βραβείο από τα νηπιαγωγεία στο διαγωνισμό της UNICEF 
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική:
Μαθαίνει να κατακρίνει
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα:
Μαθαίνει να καυγαδίζει
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία:
Μαθαίνει να είναι ντροπαλό
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή:
Μαθαίνει να αισθάνεται ένοχο
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση:
Μαθαίνει να είναι υπομονετικό
1ο βραβείο από τα Δημοτικά 




Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο:
Μαθαίνει να εκτιμάει
Αν ένα παιδί ζει μέσα στη δικαιοσύνη:
Μαθαίνει να είναι δίκαιο
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην αποδοχή,
Μαθαίνει να αγαπάει
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ασφάλεια:
Μαθαίνει να έχει πίστη στον εαυτό του και στους άλλους
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην επιδοκιμασία:
Μαθαίνει να εκτιμάει
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην φιλία:
Μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη μέσα στον κόσμο


Από το ομώνυμο ποίημα της Dorothy Law Nolte (αμερικανίδα συγγραφέας και σύμβουλος οικογένειας).

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ

Το σχολείο μας είναι ένα από τα 17 σχολεία που επελέγησαν για  χρηματοδότηση     εκπαιδευτικών  προγραμμάτων από το Ίδρυμα Ι.Σ.Λάτση. Για το πρόγραμμα είχαν υποβάλει αίτηση 125 σχολεία από 28 νησιά.
Το δικό μας πρόγραμμα έχει τον τίτλο «Άσπρη Πέτρα ξέξασπρη» και αναφέρεται στο λυχνίτη, το φημισμένο παριανό μάρμαρο.
 Η ιδέα του προγράμματος ανήκει  στην εκπαιδευτικό  του σχολείου Μαριαλένα Παναγάκη η οποία υπέβαλλε την αίτηση   στο Ίδρυμα Ι.Σ.Λάτση και θα είναι και η συντονίστρια του προγράμματος. Στο πρόγραμμα  συμμετέχουν επίσης και οι εκπαιδευτικοί Λουκιανός Μιχάλης και Λαμπρόπουλος Αντώνης
Με αυτό το πρόγραμμα το σχολείο μας φιλοδοξεί να ευαισθητοποιήσει τα παιδιά μας  στην τοπική ιστορία με την ενεργητική τους συμμετοχή στις προγραμματιζόμενες δράσεις.
Με στόχο την ενίσχυση της δημιουργικότητας που αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της μαθησιακής και εκπαιδευτικής διαδικασίας στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και επιθυμώντας να εντάξει εκπαιδευτικούς και μαθητές σε μια συμμετοχική, συνεργατική διαδικασία προς ένα συντονισμένο σκοπό, το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση έχει καθιερώσει ένα νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα, αυτή τη φορά με αποδέκτες τους παιδαγωγούς των νηπιαγωγείων και δημοτικών σχολείων της χώρας.
 Η δημόσια πρόσκληση για συμμετοχή στο πρόγραμμα πραγματοποιήθηκε μέσω του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Τουρισμού και των κατά τόπους Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
"ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΠΑΡΕΑ"
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ 2013-2014

Ακολουθούν οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες που επελέγησαν για υλοποίηση κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2013-2014.                                                       
Α/Α
ΝΗΣΙ
ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ
ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
ΘΕΜΑΤΙΚΗ
1.
Άνδρος
Ολοήμερο Νηπιαγωγείο Χώρας Άνδρου
Το σεντούκι της γιαγιάς
Τοπική Ιστορία – Λαογραφία
2.
Αστυπάλαια
Νηπιαγωγείο Αστυπάλαιας
Μουσικοχώρα Αστυπάλαιας
Τέχνες – Μουσική
3.
Κάλυμνος
2ο Δημοτικό Σχολείο Πόλεως Καλύμνου
«Τα Θαλασσοπούλια»-Σχολική Εφημερίδα
Αξίες – Στάσεις - Ευαισθητοποίηση
4.
Κέρκυρα
6ο Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο Κέρκυρας
Η αυλή του σχολείου μας: φυτεύουμε, μαθαίνουμε και ανακαλύπτουμε τη μαγεία της φύσης
Περιβάλλον
5.
Κεφαλονιά
Νηπιαγωγείο Λακήθρας
Οι παραδοσιακές ενδυμασίες, η μουσική και οι χοροί της Κεφαλλονιάς
Τοπική Ιστορία - Λαογραφία
6.
Κως
7ο Δημοτικό Σχολείο Κω
Υφαντική-Αειφορικό Μοντέλο Ανάπτυξης
Τέχνες – Υφαντική
7.
Λέσβος
Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο Μήθυμνας
"Μήθυμνα: Μικρό θυμητάρι, ακριβό φυλαχτό στο πέρασμα των καιρών ..." - Κτήρια της Μήθυμνας μέσα από τα μάτια των παιδιών
Τοπική Ιστορία – Αρχιτεκτονική
8.
Λήμνος
Δημοτικό Σχολείο Μούδρου
ΜέλιΜια γλυκιά εμπειρία! Honey: A Sweet Experience!
Ξένες γλώσσες
9.
Νάξος
Δημοτικό Σχολείο Βίβλου
Εναλλακτικές – Βιολογικές Καλλιέργειες και Βιώσιμη Ανάπτυξη
Περιβάλλον – Γεωργία
10.
Νίσυρος
Νηπιαγωγείο Μανδρακίου
Ζούμε στο ομορφότερο νησί του κόσμου: Στην όμορφη Νίσυρο!
Περιβάλλον
11.
Πάρος
Δημοτικό Σχολείο Λευκών-Κώστου
Άσπρη Πέτρα Ξέξασπρη: Ανακαλύπτοντας τον λυχνίτη, το φημισμένο Παριανό μάρμαρο
Τοπική Ιστορία
12.
Ρόδος
Δημοτικό Σχολείο Έμπωνα
Κάνοντας μια ευχή... στα αστέρια
Επιστήμες – Αστρονομία
13.
Σαλαμίνα
5ο Νηπιαγωγείο Σαλαμίνας
Με χρώμα και πινέλο...φτιάχνω έναν κόσμο άλλο...
Τέχνες
14.
Σάμος
Δημοτικό Σχολείο Κοντακαίικων
Γράφω το «χωριό» με φως
Τέχνες – Φωτογραφία
15.
Σύρος
Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Ερμούπολης
Καλλιτεχνική Σύμπραξη μαθητών γενικής εκπαίδευσης με μαθητές ειδικής αγωγής. Ένα εγχείρημα συνεκπαίδευσης
Τέχνες
16.
Σύρος
5ο Δημοτικό Σχολείο Ερμούπολης
Μαστίχα, Μέλι και Λουκούμι
Τοπική Ιστορία
17.
Χίος
11ο Νηπιαγωγείο Χίου
Ταξίδι μαγικό στου κάστρου τα σοκάκια με οδηγό το γλάρο και το αερικό
Τοπική Ιστορία


Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ'ΡΘΟΥΝ ΝΑ ΣΟΥ ΠΟΥΝ

Ένα τραγούδι του  Μίκη Θεοδωράκη σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου


Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλυτώσει το παιδί 
υπάρχει ελπίδα
               

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ : ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ένα σύντομο χρονικό της Δικτατορίας και  της εξέγερσης του Πολυτεχνείου .


 21 Απριλίου 1967: Οι συνταγματάρχες  Γ.Παπαδόπουλος, Στ. Παττακός και Ν.Μακαρέζος με τη βοήθεια του στρατού συνωμοτούν κατά της εκλεγμένης κυβέρνησης. Παίρνουν την εξουσία και αρχίζει στη χώρα μας η περίοδος της ΔικτατορίαςΌσοι διαφωνούν
 με τους Δικτάτορες φυλακίζονται, τους στέλνουν εξορία, βασανίζονται . Ο λαός είναι φοβισμένος.



Φεβρουάριος 1973: Οι φοιτητές διαμαρτύρονται για τα προβλήματα στην παιδεία και για την έλλειψη ελευθερίας. Στις 21 Νοεμβρίου ξεσηκώνονται οι φοιτητές της Νομικής Σχολής.
Αρχές Νοεμβρίου 1973:Νέες ταραχές . Σε όλη τη χώρα γίνονται αντιδιδακτορικές διαδηλώσεις.
Πολλοί  συλλαμβάνονται, φυλακίζονται, βασανίζονται


http://youtu.be/EwxA2ommwQs
15-17 Νοεμβρίου 1973 : Φοιτητές του Πολυτεχνείου αλλά και από άλλες σχολές καταλαμβάνουν το χώρο του Πολυτεχνείου.
Κρεμούν πανό με συνθήματα κατά των Δικτατόρων ζητώντας :" ΨΩΜΙ,ΠΑΙΔΕΙΑ,ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ".
Φτιάχνουν ραδιοφωνικό σταθμό και καλούν το λαό να ξεσηκωθεί.
Στις 16 Νοεμβρίου γίνεται μεγάλη διαδήλωση.Η αστυνομία κάνει πολλές συλλήψεις, ενώ πολλοί πολίτες τραυματίζονται.
Η κυβέρνηση των δικτατόρων αποφασίζει να επέμβει . Στις 3 τα ξημερώματα 16 προς 17 Νοέμβρη ένα από τα τανκς που βρίσκονται στο χώρο του Πολυτεχνείου πέφτει πάνω στην πύλη του κτιρίου και την γκρεμίζει.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου υπήρξε η αιτία για να επιστρέψει η Δημοκρατία στην Ελλλάδα.
Στις 24 Ιουλίου 1974 η Δικτατορία καταρρέει.



       

Τα γεγονότα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου μέσα από την εξαιρετική  παρουσίαση του  συνάδελφου Γρηγόρη Ζερβού.

              Πολυτεχνείο 1973 from Γρηγόρης Ζερβός

    

                 
          17 Noemvriou from Greg Itskos on Vimeo.
       

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

ΦΟΒΟΣ

 Ζωγραφίζω τα συναισθήματά μου 
να πάρει η ζωγραφιά
το φόβο και τη λύπη μακριά
να φέρει το γέλιο, τη χαρά.

                         Καλλιόπη Λασηθιωτάκη , νηπιαγωγός

Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

17 ΝΟΕΜΒΡΗ : 40 ΧΡΟΝΙΑ

Πέρασαν 40 χρόνια από την εξέγερση του  Πολυτεχνείου . 
Κι ας λέμε ότι άλλαξαν οι καιροί .
 Πάλι τα ίδια ζητάμε, τα ίδια διεκδικούμε.

ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ





 Ο ποιητής Μανώλης Αναγνωστάκης το Νοέμβριο του 1973 δημοσιεύει το ποίημα : 

Φοβάμαι

Φοβάμαι
τους ανθρώπους που εφτά χρόνια
έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–
βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«Δώστε τη χούντα στο λαό».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που σου 'κλειναν την πόρτα
μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια
και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο
να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που γέμιζαν τις ταβέρνες
και τα 'σπαζαν στα μπουζούκια
κάθε βράδυ
και τώρα τα ξανασπάζουν
όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη
και έχουν και «απόψεις».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν
και τώρα σε λοιδορούν
γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.
Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.

Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο.

Το ποίημα του Μ.Αναγνωστάκη μετά από 40 χρόνια  παραμένει επίκαιρο.


Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ : ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ


 Την Παρασκευή  25 Οκτωβρίου το σχολείο μας και το νηπιαγωγείο Κώστου τίμησαν τους Έλληνες που συμμετείχαν στον Ελληνο-ιταλικό πόλεμο και που  αντιστάθηκαν στη γερμανική κατοχή. Η γιορτή μας έγινε στην αίθουσα του Αγίου Αθανάσιου στον Κώστο , παρουσία γονέων.
 Συγχαρητήρια σε όλους τους μαθητές!  

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΤΟΧΗΣ



ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ

Αθήνα Δεκέμβριος 1941

    Ξεκινάει πάλι μια χειμωνιάτικη μέρα με κρύο και  παγωνιά. Πριν φύγω για το σχολείο, πίνω ένα καθόλου χορταστικό, ζεστό τσάι του βουνού, αφού γάλα δεν υπάρχει. Το σχολείο μου το έχουν επιτάξει οι Γερμανοί  και όλες οι τάξεις έχουν μεταφερθεί σε ένα πρώην γκαράζ. Κάτω το χώμα είναι πατημένο, σκληρό, γεμάτο ξεραμένα λάδια. Από παντού μπαίνει κρύο και παγωνιά. Εμείς, με τα στομάχια άδεια περιμένουμε το συνηθισμένο συσσίτιο, μια πηχτή σούπα. Το μάθημα τελειώνει στις 12:00, γιατί μετά έρχεται το Γυμνάσιο. 
   Επιστρέφοντας στο σπίτι περνάω από τον κεντρικό δρόμο και βλέπω ανθρώπους κουρελιασμένους, που ζητιανεύουν λίγο ψωμί. Λίγο πιο πέρα μερικά παιδιά ψάχνουν στα σκουπίδια αποφάγια. Πριν μπω στην αυλή του σπιτιού μου ακούω το κάρο να κατηφορίζει για να μαζέψει τα πτώματα. Η μητέρα μου με υποδέχεται λυπημένη και μου ανακοινώνει  ότι πέθανε ο αγαπημένος  μου παππούς. Οι συγγενείς μας θα έρθουν να μας συλλυπηθούν το απόγευμα, γιατί οι Γερμανοί  απαγορεύουν την κυκλοφορία  από νωρίς το βράδυ. Η μητέρα μου για να ζεστάνει το σπίτι ανάβει φωτιά με πριονίδια, εφημερίδες και παλιόχαρτα…  
  Αναρωτιέμαι πότε θα τελειώσει αυτός ο πόλεμος και πότε θα ξαναγίνουν όλα όπως παλιά;

                                                                                                          Βασιλική Καλακώνα Στ ' τάξη


              ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ
  Είναι ξημερώματα 5 το πρωί και ξυπνάω ξαφνικά από φωνές που ακούγονται στο δρόμο.Τρομαγμένος ρωτάω τους γονείς μου τι συμβαίνει και μου λένε να μην βγάζω άχνα για  να μην μας ακούσουν απ΄εξω οι Γερμανοί, που στήνουν μπλόκο σε όσους κυκλοφορούν ή κάνουν κάτι που δεν επιτρέπεται.
Μέχρι να ξημερώσει καλά μένουμε σιωπηλοί και φοβισμένοι.Μετά χωρίς να έχουμε βάλει μια μπουκιά στο στόμα μας, ξεκινάμε για να βρούμε καμμιά αγγαρεία, για να βγάλουμε το ψωμί της ημέρας.Βρίσκω τους φίλους μου που είναι και αυτοί αδύνατοι , πεινασμένοι και ξυπόλητοι.  Ψάχνουμε στα σκουπίδια για να βρούμε έστω μια λεμονόκουπα ή φλούδες από πατάτες, που η μαμά θα έπλενε και θα έφτιαχνε πίτα . Βρήκαμε έναν Ιταλό και του μεταφέραμε κάτι πράγματα και αυτός μας έδωσε μια φρατζόλα ψωμί και λίγα κάρβουνα .
 Με χαρά γυρίζω στο σπίτι , στην οικογένειά μου . Είναι πια απόγευμα  και δεν πρέπει να βγω έξω ξανά , γιατί αν αρχίσει να σκοτεινιάζει και τριγυρίζω στο δρόμο, οι Γερμανοι θα με πιάσουν , θα με βασανίσουν  ή ακόμα μπορεί να φυλακίσουν τους γονείς μου . Δεν πρέπει να ανάψουμε φώτα , ούτε ραδιόφωνο, να ακούσουμε ειδήσεις ,ούτε καν φωτιά να ζεσταθούμε .
 Δεν μπορούμε να παίξουμε , να φωνάξουμε σαν παιδιά . Πεινάμε , είμαστε φοβισμένα , καταπιεσμένα . Παντού μπλόκο ,φωνές , τρομοκρατία . Οι γονείς μας είναι δυστυχισμένοι , χωρίς να μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα . Αλλά δεν το βάζουν κάτω . Κρυφά με διάφορα κόλπα προσπαθούν να κάνουν ο,τι μπορούν για την οικογένεια αλλά κυρίως για την πατρίδα!!!
 Ελπίζουμε , δε σκύβουμε το κεφάλι και περιμένουμε την ελευθερία μας!   
                                                                             
                                                                                                               Θεοδώρα Καρποδίνη Στ΄Τάξη