Τρίτη 27 Μαΐου 2014

Το σχολείο μας στην έκθεση της Δήμητρας Χανιώτη στην Αθήνα


Η Δήμητρα Χανιώτη , η τεχνοκριτικός Λήδα Καζαντζάκη κι εμείς
Μια σύμπτωση οδήγησε  τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς και τους συνοδούς γονείς  σε εκπαιδευτική εκδρομή,  στην πρώτη ατομική έκθεση της Δήμητρας Χανιώτη.


Σύμπτωση, γιατί βρέθηκαν εκεί μετά την επίσκεψή τους στην Ακρόπολη.
Η αίθουσα τέχνης "Τεχνοχώρος" που  εκτίθενται τα έργα της Δ.Χανιώτη  βρίσκεται απέναντι από το Μουσείο της Ακρόπολης. 




  Η έκθεση γίνεται   υπό την επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Λήδας Καζαντζάκη και ο τίτλος της είναι  «Ο τρώσας και ιάσεται». Ο τίτλος της έκθεσης διττός και αισιόδοξος, σημαίνει, ότι αυτός που προξένησε την πληγή θα τη γιατρέψει.
  

  Στο έργο της  η ζωγράφος πλάθει με χαρακτηριστικά είδη της χλωρίδας της Πάρου από την οποία κατάγεται και όπου ζει και εργάζεται σήμερα κυκλαδικά ειδώλια. Φτιάχνει με το σμιλεμένο σε Παριανό μάρμαρο άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης, το αποτυπωμένο πάνω στo Πάριο Χρονικό, εξπρεσιονιστικές φιγούρες.


  

   Οι μαθητές είδαν στα έργα  της Δ.Χανιώτη  τη Γοργώ και τη Νίκη της Σαμοθράκης, την κόρη με τα περιστέρια και τις Καρυάτιδες, τους κουφάρδικες και τα κοφτά των γιαγιάδων τους. 

 Γνώμες των μαθητών:

Μου άρεσε το έργο που έδειχνε τις Καρυάτιδες που βυθίζονται μες στο νερό .Μου φαίνεται ότι συμβολίζουν την κλεμμένη Καρυάτιδα που βρίσκεται στο Βρεττανικό Μουσείο.

Μου άρεσαν τα έργα της κ.Χανιώτη επειδή ήταν λεπτομερή και δουλεμένα. Περισσότερο μου άρεσε ο πίνακας που έδειχνε τη Γοργώ με τους θάμνους από την Πάρο.










Μου αρέσει το παιδάκι με το περιστέρι γιατί νομίζω ότι συμβολίζει την ειρήνη.




Μου αρέσει η σφίγγα γιατί έμοιαζε σα να είχε φτερά και να πέταγε. Αυτό το άγαλμα το είχαμε δει στο Αρχαιολογικό Μουσείο  Πάρου.





Ένα μικρό βιογραφικό 
Η Δήμητρα Χανιώτη γεννήθηκε στην Πάρο το 1977. Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. Αθήνας με δάσκαλο τον Γ. Ψυχοπαίδη από το 1998 έως το 2004 καθώς και στο εργαστήριο φωτογραφίας με τον Μ. Μπαμπούση από το 2001-2004. Παρακολούθησε μαθήματα επεξεργασίας βίντεο και εικόνας με την Ε. Χατζησάββα από το 2001 έως το 2004. Ανέλαβε ως Καλλιτεχνική Διευθύντρια και δίδαξε στο Εικαστικό Εργαστήρι του Δήμου Πάρου από το 2002 έως 2006 (Δίκτυο Εικαστικών Εργαστηρίων Υπουργείου Πολιτισμού). Το 2005 διορίστηκε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και διδάσκει το μάθημα των Εικαστικών. Παρακολούθησε το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Αγωγή και Πολιτισμός» του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου από το 2009 έως 2012. Συμμετείχε σε πολλές ομαδικές εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στον Τεχνοχώρο παρουσιάζει την πρώτη ατομική της έκθεση.




Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Διασχολικοί αγώνες μίνι βόλεϊ

  
 Tην Τετάρτη   14  Μαΐου  πραγματοποιήθηκαν οι σχολικοί αγώνες μίνι βόλεϊ  των Δημοτικών σχολείων  Πάρου και Αντιπάρου στις αθλητικές εγκαταστάσεις του 1ου Δημοτικού Σχολείου  Παροικίας. Τα  παιδιά των τάξεων Δ’ ,Ε΄ και ΣΤ΄  έπαιξαν χωρισμένα σε τέσσερις κατηγορίες ανά ηλικία .Χωρίς να υπάρχουν τελικοί νικητές και ηττημένοι τα παιδιά αγωνίστηκαν απολαμβάνοντας  τη χαρά του παιχνιδιού και της συμμετοχής.  Με αυτό τον τρόπο οι μικροί μαθητές γνώρισαν τη ομορφιά του αθλήματος που τα τελευταία χρόνια έχει μια ραγδαία ανάπτυξη τόσο στο νησί μας όσο και σε ολόκληρο  το νομό Κυκλάδων . Η καλλιέργεια του ομαδικού πνεύματος, του σεβασμού προς τους  άλλους  και το πνεύμα της δια βίου άσκησης είναι μόνο μερικά από τα οφέλη που μπορούν να αποκομίσουν οι μαθητές από τέτοιες διοργανώσεις. Ένα μεγάλο μπράβο σε παιδιά ,εκπαιδευτικούς, γιατρούς, σχολεία, ομάδα Φυσικής Αγωγής, που συντέλεσαν στη διεξαγωγή των αγώνων αθλοπαιδιάς σχολείων Πάρου Αντιπάρου  για το σχολικό έτος 2013-2014.
                                             Μανώλης Ρούσσος, γυμναστής στο Δ.Σχολείο Λευκών-Κώστου

Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Εκπαιδευτική εκδρομή στο πλαίσιο του προγράμματος "Άσπρη πέτρα ξέξασπρη"



 Στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος "Άσπρη πέτρα ξέξασπρη"  το σχολείο μας πραγματοποίησε  εκπαιδευτική  εκδρομή στους   Δελφούς και την Αθήνα .

Η  διαδρομή που ακολουθήσαμε στη γνωριμία μας με το λυχνίτη, το μάρμαρο που έκανε γνωστό το νησί μας από τα αρχαία χρόνια,   άρχισε  από την Πάρο, έφτασε μέχρι  τους Δελφούς και τελείωσε   στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στην Αθήνα.
                                                                  Ξεκινήσαμε από τα αρχαία λατομεία, στο Μαράθι. Για να φτάσουμε εκεί περπατήσαμε στο αρχαίο μονοπάτι με οδηγό μας το γυμναστή Κοσμά Χατζηγρηγορίου. Θαυμάσαμε το ανάγλυφο των Νυμφών στην είσοδο του λατομείου.







 Συνεχίσαμε  στο Αρχαιολογικό  Μουσείο Πάρου Η αρχαιολόγος Βάσω Κυπρούλη και η συντηρήτρια Χριστίνα Δαματοπούλου μας εξήγησαν πώς γινόταν  η εξόρυξη και η μεταφορά του μαρμάρου και πώς δούλευαν οι γλύπτες. Είδαμε το άγαλμα της Αρηίδας  τη Νίκη της Πάρου, τη Γοργώ και το κιονόκρανο από το μνημείο του παριανού ποιητή Αρχίλοχου.  



  Συναντήσαμε στο εργαστήρι Υρία το Στέλιο Γκίκα , αγγειοπλάστη από την Πάρο. Μιλήσαμε για τα κυκλαδικά ειδώλια, , τα πρώτα αγάλματα, φτιαγμένα τα περισσότερα από μάρμαρο της Πάρου. Φτιάξαμε τα δικά μας  ειδώλια από πηλό.
   
 Και έπειτα ήρθε η στιγμή να ταξιδέψουμε,  να δούμε πως οι γνωστότεροι αρχαιολογικοί χώροι αλλά και τα πιο διάσημα μουσεία στην Ελλάδα και τον κόσμο φιλοξενούν έργα από  παριανό μάρμαρο.

     Επισκεφτήκαμε το Μουσείο των Δελφών και τον αρχαιολογικό χώρο  και θαυμάσαμε    
     τον θησαυρό των Σιφνίων και  των Αθηναίων, τη  Σφίγγα και τον Ηνίοχο.

  
    Βρεθήκαμε στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης , είδαμε τον Παρθενώνα, το     
   θέατρο Ηρώδου του Αττικού και το Ερέχθειο όπου υπήρχαν οι Καρυάτιδες ( τα 
   αντίγραφά τους , γιατί τα πρωτότυπα υπάρχουν στο μουσείο της Ακρόπολης). 

   
      Στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο με  ξεναγό μας την κ. Αγγελική Τσουβαλά    

    μαγευτήκαμε από τις τοιχογραφίες της Σαντορίνης, είδαμε τα κυκλαδικά ειδώλια και 
   τον μηχανισμό των Αντικυθήρων, τον  "πρώτο υπολογιστή" , θαυμάσαμε την κόρη 
   Φρασίκλεια, έργο του παριανού γλύπτη Αριστίωνα.
     Ευχαριστούμε όλους όσους βρέθηκαν κοντά μας και  μας βοήθησαν. Τη Βάσω 
   Κυπρούλη, τη Χριστίνα Δαματοπούλου, τον Κοσμά Χατζηγρηγορίου, το Στέλιο Γκίκα.   
   τις   ξεναγούς σε Ακρόπολη, Αρχαιολογικό Μουσείο και Δελφούς και τέλος  το Ίδρυμα 
   Ιωάννη Σ. Λάτση που μας έδωσε τη δυνατότητα με τη χρηματοδότησή του ώστε να 
   υλοποιηθεί το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα.

       Μέσα από τις δραστηριότητες που πραγματοποιήθηκαν, οι μαθητές του σχολείου μας 
      καθώς  και οι γονείς τους  γνώρισαν ένα σπουδαίο κεφάλαιο της Ιστορίας μας, του    
     πολιτισμού μας.  Ο πολιτισμός μας μπορεί να αποτελέσει το μέλλον .

     Ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης  στην ποιητική συλλογή  "Ρω του Έρωτα"γράφει:

Λάμπει τ' ασημί του σπάρου
μες στο μάρμαρο της Πάρου
Στου μεσημεριού το φως
το τραγούδι της Σαπφώς

Λάμπει λάμπει κι η χαρά μου
μες στην άσπρη κάμαρα μου
Κωπηλάτες του θανάτου
να 'χει Ελλάδες κι εκεί κάτου;

Να με πάτε να με πάτε
σαν νησάκι που κοιμάται
 
Και βουές γεμίζει μόνον             στους αιώνες των αιώνων.                     
                                                                    Η παριανή ζωγράφος Δήμητρα Χανιώτη ζωγραφίζει
                                                                   με  σαφείς αναφορές στο παρελθόν, στον                                                                         πολιτισμό,στη χλωρίδα της Πάρου.
              

Η παρούσα εκπαιδευτική δράση υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος"Μαθαίνουμε παρέα" που χρηματοδοτείται από το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση".


Κυριακή 11 Μαΐου 2014

για τη μητέρα

«Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει.

Που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου.»

(Ο. Ελύτης, Εκ του πλησίον)

Γ.Ιακωβίδης


...Κ’ η φωνή της μητέρας, πόσο σύγχρονη, καθημερινή, σωστή, μπορεί να προφέρει φυσικά τα πιο μεγάλα λόγια
ή και τα πιο μικρά, στην πιο μεγάλη σημασία τους, όπως:
“μια πεταλούδα μπήκε απ’ το παράθυρο”,
ή: “ο κόσμος είναι ανυπόφορα υπέροχος”,
ή “θα χρειαζόταν πιότερο λουλάκι στις λινές πετσέτες”,
ή “μου διαφεύγει μια νότα απ’ αυτήν την ευωδιά της νύχτας”,
και γελάει, ίσως για να προλάβει κάποιον που μπορούσε να γελάσει –
Αυτή η βαθιά της κατανόηση κ’ η τρυφερή επιείκεια
για όλους και για όλα (σχεδόν μια περιφρόνηση), -

Γιάννης Ρίτσος, [Η μητέρα μου] (από τον “Ορέστη”)


Κ.Γύζης


Πως να πειράξω τη μητέρα
να κάμω εγώ να λυπηθεί,
που όλη νύχτα κι όλη μέρα
για το καλό μου προσπαθεί;


Πως ν' αρνηθώ ή ν' αναβάλλω
ό,τι ορίζει κι απαιτεί,
αφού στη γη δεν έχω άλλο
κανένα φίλο σαν κι αυτή;

Γ. Βιζυηνός «Πως να πειράξω τη μητέρα»

Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

πρωτομαγιά

 
«Του Μαγιού ροδοφαίνεται η μέρα ,
που ωραιότερη φύση ξυπνάει
και την κάνουν λαμπρά και γελάει
πρασινάδες , αχτίνες , νερά.
Άνθη κι άνθη βαστούνε στο χέρι ,
παιδιά κι άντρες , γυναίκες και γέροι.
Ασπροντύματα , γέλια , και κρότοι ,
όλοι δρόμοι γιομάτοι χαρά.
Ναι χαρείτε του χρόνου την νιότη ,
άντρες , γέροι , γυναίκες παιδιά.»


                                 Διονύσιος Σολωμός

το στεφάνι της Ε' τάξης

το στεφάνι της Β' τάξης

 Καλό Μήνα!