Τρίτη 16 Ιουνίου 2015

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΖΩΩΝ


          Υπάρχει μια όμορφη ιστορία σχετικά με την εκπαίδευση , είναι τόσο άγρια κι όμως πολύ αληθινή. Οι εκπαιδευτικοί έχουν γελάσει μ’ αυτήν επί χρόνια , αλλά κανένας δεν έμαθε τίποτα απ’ αυτήν. Λέει ότι τα ζώα μαζεύτηκαν στο δάσος μια μέρα κι αποφάσισαν ν’ ανοίξουν ένα σχολείο. Ήταν ένα αγριοκούνελο , ένα πουλί , ένας σκίουρος , ένα ψάρι , κι ένα χέλι, κι έτσι ίδρυσαν τη σχολική επιτροπή. Το αγριοκούνελο επέμενε να μπει στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα το τρέξιμο . Το πουλί επέμενε για το πέταγμα. Το ψάρι ζητούσε οπωσδήποτε να είναι μέσα στα μαθήματα το κολύμπι, κι ο σκίουρος ήθελε να υπάρχει το σκαρφάλωμα στα ψηλά δέντρα. Τα ‘βαλαν λοιπόν όλ’ αυτά μαζί και σύνταξαν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα.  Ύστερα επέμεναν όλα αυτά τα ζώα να παρακολουθούν όλα αυτά τα μαθήματα. Παρόλο που το κουνέλι πήρε Α στο τρέξιμο, το σκαρφάλωμα στο δέντρο ήταν ένα πρόβλημα γι’ αυτό· κάθε φορά που πήγαινε να το κάνει έπεφτε προς τα πίσω. Γρήγορα χαρακτηρίστηκε σαν διανοητικά καθυστερημένο, και δεν μπορούσε ούτε να τρέξει πια. Ανακάλυψε ότι αντί να ‘χει βαθμό Α στο τρέξιμο , έπαιρνε τώρα Γ, και φυσικά πάντα απορριπτόταν στο σκαρφάλωμα στα δέντρα. Το πουλί ήταν πραγματικά πρώτο στο πέταγμα, αλλά, όταν προσπάθησε να τρέξει στη γη, δεν τα πήγε και τόσο καλά. Έσπαζε συνέχεια το ράμφος του και τα φτερά του. Πολύ γρήγορα είδε να παίρνει Γ στο πέταγμα και να απορρίπτεται στο τρέξιμο, ενώ πια στο σκαρφάλωμα των δέντρων ήταν σκέτη αποτυχία.

            Το ηθικό δίδαγμα απ’ αυτή την ιστορία είναι πως το ζώο που βραβεύτηκε τελειώνοντας τα μαθήματα ήταν ένα διανοητικά καθυστερημένο χέλι , που μπορούσε να τα κάνει όλα , μα ως τα μισά τους. Όμως οι δάσκαλοι ήταν πολύ ευχαριστημένοι επειδή όλα τα ζώα παρακολουθούσαν όλα τα μαθήματα , αυτού που αποκαλούνταν εκπαιδευτικό σύστημα ευρείας βάσης.  Μπορεί να γελάμε μ’ αυτή την ιστορία, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα. Αυτά κάνετε κι εσείς. Αυτό που πραγματικά προσπαθούμε είναι να κάνουμε τον καθένα ίδιο μ’ όλους τους άλλους και γρήγορα μαθαίνουμε ότι η ικανότητα προσαρμογής κρίνει την επιτυχία μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα.
                                                από το βιβλίο «Η αγάπη» του Λέο Μπουσκάλια

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Δρ Λέο Μπουσκάλια , γεννήθηκε στο Λος Άντζελες και είναι καθηγητής της Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας. Για πολλά χρόνια δίδαξε, επίσης, σε διάφορα σεμινάρια, το κοσμοαγάπητο μάθημα  Η αγάπη , από το οποίο προήλθε και το ομότιτλο βιβλίο του με την παγκόσμια επιτυχία. Είναι ένας ακούραστος ταξιδευτής ·τον συνοδεύει παντού η φήμη του καλού ομιλητή και δασκάλου, ενώ οι διαλέξεις του ακούγονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε όλα τα μέρη του κόσμου. Σε όλα τα βιβλία του ασχολείται περισσότερο απ’ όλα με τη δυναμική της αγάπης ως βασικό μοχλό στη διαμόρφωση μιας νέας προσωπικότητας και κατά προέκταση μιας νέας κοινωνίας. Ανάμεσα στα καλύτερα βιβλία του με παγκόσμια εκδοτική επιτυχία, εκτός από την Αγάπη, συγκαταλέγονται επίσης τα Να ζεις, ν’ αγαπάς και να μαθαίνεις, Λεωφορείο 9 για τον παράδεισο, Προσωπικότητα και ολοκλήρωση, και Ν΄ αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Αξίζει ακόμα να αναφερθούν τα βιβλία του Ο δρόμος του ταύρου, ένα ταξίδι σοφίας στον κόσμο της Άπω Ανατολής, η θαυμάσια όσο και ποιητική αλληγορία του Η πτώση του φύλλου που το έλεγαν Φρέντυ και η συγκινητική βιογραφία του Ο πατέρας μου.