Ο κινηματογράφος , έβδομη τέχνη
Γενικές πληροφορίες για τον κινηματογράφο
Στη Γαλλία οι αδελφοί Ογκύστ και Λουί Λυμιέρ , βασιζόμενοι στο κινηματοσκόπιο των Ντίκσον και Έντισον, εφηύραν τον κινηματογράφο που αποτελούσε μια φορητή , κινηματογραφική μηχανή λήψεως, εκτύπωσης και προβολής του φιλμ. Στις 28 Δεκεμβρίου του 1895 , έκαναν την πρώτη δημόσια προβολή, στο Παρίσι. Η ημερομηνία αυτή αναφέρεται από πολλούς ως η επίσημη ημέρα που ο κινηματογράφος με τη σημερινή του μορφή έκανε την εμφάνιση του. Εκείνη τη δημόσια προβολή παρακολούθησαν συνολικά 35 άτομα επί πληρωμή και προβλήθηκαν δέκα ταινίες συνολικής διάρκειας περίπου 15 λεπτών. Οι πρώτες κινηματογραφικές ταινίες ήταν μικρής διάρκειας και παρουσίαζαν συνήθως στατικά μια σκηνή της καθημερινότητας.
Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1920 ο κινηματογράφος παρέμενε χωρίς να ακούγονται ομιλίες - βωβός κινηματογράφος – και συχνά οι προβολές ταινιών συνοδεύονταν από ζωντανή μουσική.
Η ταινία «Jazz singer» ( Ο τραγουδιστής της τζαζ), αν και κατά το μεγαλύτερο μέρος της ήταν βωβή, ήταν η πρώτη ταινία που ακουγόνταν και οι ηθοποιοί να μιλούν. Αυτός ονομάστηκε ομιλών κινηματογράφος .
Μέχρι το 1950 οι περισσότερες ταινίες ήταν ασπρόμαυρες. Από το 1960 και μετά σχεδόν όλες οι ταινίες που γυρίζονται είναι έγχρωμες.
Βασιλική Καλακώνα
Τσάρλι Τσάπλιν, ένας μύθος του κινηματογράφου.
Ο Σερ Τσάρλς Σπένσερ Τσάπλιν γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 16 Απριλίου 1889 και πέθανε στις 25 Δεκεμβρίου του 1977.Έμεινε γνωστός με το όνομα « Σαρλό » που ήταν ο ήρωας των περισσότερων ταινιών στις οποίες πρωταγωνίστησε. Υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς όλων των εποχών.
Από το 1912 εγκαταστάθηκε στην Αμερική, ξεκινώντας την καριέρα του ως ηθοποιός πλανόδιων θιάσων. Στο διάστημα 1912- 1918 αξιοποίησε το ταλέντο του σε πολλές μικρές κωμωδίες του βωβού κινηματογράφου, δημιουργώντας τον τύπο του «Σαρλό ». Ο ίδιος όχι μόνο πρωταγωνιστούσε αλλά ήταν ο σεναριογράφος, σκηνοθέτης και συνθέτης της μουσικής των ταινιών του.Η μεγάλη καταξίωση ήρθε μέσα από τις μεγάλου μήκους ταινίες του όπως οι : Μοντέρνοι καιροί , Το χαμίνι , Τα φώτα της πόλης , Ο Μεγάλος Δικτάτωρ ,Το τσίρκο , Ο κύριος Βερντού κ.α., που τον κατέταξαν ανάμεσα στους σημαντικότερους δημιουργούς της έβδομης τέχνης.
Το 1952 ενώ ταξίδευε προς την Ευρώπη πληροφορήθηκε από το αμερικανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης ότι δεν μπορούσε να μείνει στην Αμερική γιατί ήταν ανεπιθύμητος.Έτσι παρέμεινε οριστικά στην Ευρώπη όπου και πέθανε.
Στο διάστημα αυτό ταξίδεψε στην Αμερική μόνο μια φορά, το 1972, προκειμένου να παραλάβει το ειδικό Τιμητικό Όσκαρ για τη συνεισφορά του στην έβδομη τέχνη, κερδίζοντας το μεγαλύτερο σε διάρκεια χειροκρότημα της ιστορίας των βραβείων. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει δέκατο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.
Ειρήνη Χανιώτου
Ζωγραφίζοντας το Σαρλό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου