Τα αποτελέσματα του κορωνοϊού

Ο  κορωνοϊός  μας άλλαξε τη ζωή επειδή μας ήρθε απότομα. Όλες οι οικογένειες έτρεχαν να πάρουν μάσκες και πολύ φαγητό. Είναι ένας ιός που μεταφέρεται πολύ εύκολα, γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε τους εαυτούς μας και κυρίως τους ηλικιωμένους. Όλες οι μαμάδες έλεγαν στα παιδιά να βάζουν μάσκες.

        

 Θέλουμε να τελειώσει αυτό και  να πάμε στην παλιά μας ζωή.  

Ξαφνικά ήρθε,  και μας κατέστρεψε τις ζωές. Χάσαμε σημαντικούς ανθρώπους και αγαπημένους συγγενείς. Ήρθε και μας έκανε δύσκολη τη ζωή. Φορούσαμε μάσκα παντού. Έπρεπε να μένουμε σπίτι και να είμαστε κλειδωμένοι πριν τις 9. Μας χώρισε από τους φίλους μας και από γιαγιάδες και παππούδες. Βάζαμε αντισηπτικό συνέχεια. Ευχόμαστε να τελειώσει αυτό το μαρτύριο του  κορωνοϊού.

Για τον κορωνοϊό χρειάζονται μέτρα προστασίας. Μέσα σε αυτά είναι η απόσταση δύο μέτρων, τα  αντισηπτικά, οι μάσκες, το πλύσιμο χεριών και η απαγόρευση κυκλοφορίας.

«Όλα αυτά χρειάζονται για την ασφάλεια όλων μας»

Στην αρχή δεν φορούσαμε μάσκες, από τον Μάρτιο του 2020 μας τις έχουν κάνει υποχρεωτικές. Τώρα όπου και να πάμε σε κλειστούς και ανοιχτούς χώρους πρέπει να φοράμε μάσκα. Έχουμε κλείσει ένα χρόνο και ο κορωνοϊός δεν έχει φύγει ακόμα. Κανείς μας δεν θέλει να φοράει μάσκες γιατί δυσκολεύουν την αναπνοή.Οι μάσκες μας έχουν γίνει συνήθεια.

Ο κορωνοϊός άλλαξε τη ζωή μας και με τον καιρό τα μέτρα έγιναν πιο αυστηρά. Ένα από  τα πιο δύσκολα μέτρα ήταν η καραντίνα και η τηλεκπαίδευση. Τα μαγαζιά έκλεισαν και δεν μπορούσαμε να ψωνίσουμε, να δούμε τους φίλους μας και τους συγγενείς μας. Τελικά μείναμε σπίτι και περάσαμε πολύ δύσκολα όλον αυτό τον καιρό.

Όλη μέρα σπίτι! Όλη την μέρα παίζαμε PS4 και βαριόμασταν τρομερά πολύ. Κάθε μια από τις μέρες ήταν ίδια, κάθε μέρα είχαμε την ίδια ρουτίνα και αρχίσαμε να βαριόμαστε την ζωή μας. Ήταν ότι χειρότερο, ήταν ανυπόφορο, δηλαδή θα προτιμούσαμε να αυτοκτονήσουμε. Θέλουμε τόσο πολύ να βγούμε έξω. Άμα βγούμε έξω θα μείνουμε έξω. To be continued…

Όταν έκλεισαν τα σχολεία είχαμε προβλήματα και δεν μας άρεσε που δεν μπορούσαμε να δούμε τους φίλους και τις φίλες μας. Μας είχαν λείψει οι δάσκαλοι και οι δασκάλες μας. Ούτε μπορούσαμε να δούμε τους φίλους μας με βιντεοκλήση. Το καλό είναι όμως ότι μέχρι τώρα κανείς δεν έχει κολλήσει κορωνοϊό. Ότι έκλεισαν τα σχολεία είναι κακό για τα παιδιά, ήταν κακό για τα παιδιά γιατί δεν μάθαιναν πράγματα. 

Τώρα που άνοιξαν πιστεύουμε ότι όλα θα πάνε καλά.
Όταν ήταν κλειστά τα σχολεία κάναμε τηλεκπαίδευση με το  Webex. Το Webex είναι μια πλατφόρμα που κάνουμε διαδικτυακό μάθημα στον υπολογιστή. Την πρώτη μέρα που ξεκινήσαμε δεν μπορούσε να μπει κανένας μας γιατί στο νησί υπήρχε ένα μεγάλο πρόβλημα διαδικτύου και τελικά δεν έκανε κανείς μάθημα. Την δεύτερη μέρα που ξεκινήσαμε, το μάθημα δεν μας άρεσε γιατί οι φίλοι μας ήταν μακριά  και τους βλέπαμε μόνο από τις κάμερες και μιλούσαμε μόνο από τα chat. Το μάθημα διαρκούσε τρεις ώρες και δέκα λεπτά και στο διάλλειμα δεν  ήταν όπως ήταν στο σχολείο. Τελικά το webex ήταν λίγο βλακεία γιατί τα μάτια μας μετά από το μάθημα μας πόναγαν αρκετά.

Επιτέλους μετά από δυο μήνες  άνοιξαν τα σχολεία. Είμαστε πολύ χαρούμενοι επειδή μπορούμε να βλέπουμε τους φίλους μας και να παίζουμε, διότι πριν δεν μπορούσαμε.

Δεν θέλουμε να ξανακλείσουν τα σχολεία και θέλουμε να είμαστε υγιείς!!!

 Θανάσης-Λευτέρης, Δάφνη-Μιχαέλα, Φαίδρα-Ζωή, Βασίλης-Γιάννης, Κωστής-Αρσέν, Παντελής-Ασημίνα, Δήμητρα-Κατερίνα. Δημήτρης-Πετρούλα, Χρήστος-Ευαγγελία