ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ Β' ΤΑΞΗΣ ΒΛΕΠΟΥΝ, ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ, ΑΝΑΡΩΤΙΟΥΝΤΑΙ, ΓΡΑΦΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940

 Η εκπαιδευτικός της Β' τάξης του σχολείου μας Ελευθερία Ζέλκα προσεγγίζει  τον πόλεμο του 1940  μέσα από φωτογραφίες της εποχής.                                                                                                                   Η δύναμη της εικόνας  βοηθά  τους μαθητές να "πλησιάσουν"  ιστορικά γεγονότα  μακρινά για τα παιδικά τους μάτια.  

Οι μαθητές/τριες "διαλέγουν" να παρουσιάσουν πρόσωπα της εποχής.

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ : ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ

Στο σχολείο μας μαθαίνουμε για την 28η Οκτωβρίου μιλώντας για την ειρήνη και τον πόλεμο, μέσα από οικογενειακές ιστορίες που παρουσιάζουμε και στην γιορτή, παρατηρώντας φωτογραφίες της εποχής εκείνης, γράφοντας ζωγραφίζοντας ιστορίες

Ιστορίες κατοχής

Από τον μαθητή Δημήτρη Πιτσικάλη της Β’ τάξης

• Ιστορία 1η:

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής (1940-1944), ο προπάππους μου Ηλίας Σαμαλτάνης πήγε μια μέρα στην εκκλησία. Τα πέντε παιδιά του έμειναν μόνα στο σπίτι και τα πρόσεχε το μεγαλύτερο, που ήταν 11 ετών. Έτυχε, όμως, να χτυπήσουν την πόρτα οι Γερμανοί και ζήτησαν ένα μοσχάρι.

• Δεν έχουμε μοσχάρι, είπαν τα παιδιά.

• Αν δε μας δώσετε το μοσχάρι, θα σας κάνουμε μαύρους στο ξύλο, είπαν οι Γερμανοί.

• Δεν έχουμε, είπαν πάλι τα παιδιά.

Οι Γερμανοί τότε μπήκαν στο σπίτι και πέρασαν έξω στον αχυρώνα, όπου ανακάλυψαν δύο μοσχάρια και φυσικά πήραν το ένα. 

Τα παιδιά, που είχαν πει ψέματα, φοβήθηκαν και έτρεξαν στα χωράφια, για να γλυτώσουν από τον θυμό των Γερμανών.

Όταν γύρισε ο πατέρας τους και έμαθε τι είχε γίνει, βρήκε το θάρρος να πάει να βρει τους Γερμανούς και να γυρέψει λίγο από το μοσχάρι, γιατί τότε ήταν φτωχός ο κόσμος, τα παιδιά πολλά, το φαΐ δεν έφτανε και οι Γερμανοί τα αρπάζανε όλα. 

Οι Γερμανοί του έδωσαν πίσω ένα τσουβάλι κι εκείνος χάρηκε, αλλά όταν γύρισε σπίτι και το άνοιξε, είδε πως τον κορόιδεψαν, γιατί από το μοσχάρι του είχαν δώσει μόνο όσα ήταν για πέταμα.

• Ιστορία 2η:

Ο ίδιος προπάππους ένα βράδυ άνοιξε την εξώπορτα και στάθηκε στο κατώφλι, για να καπνίσει. Εκείνα τα χρόνια απαγορευόταν να κυκλοφορεί ο κόσμος όταν νύχτωνε, γιατί οι Γερμανοί φοβόνταν μην ξεσηκωθούν οι Έλληνες. 

Κάποιοι Γερμανοί που έκαναν σκοπιά, λοιπόν, είδαν από μακριά τη φωτιά από το τσιγάρο και πυροβόλησαν. Η σφαίρα έπεσε ακριβώς δίπλα του και από τύχη δεν τον σκότωσε.

• Ιστορία 3η:

Ο προπάππους Δημήτρης Μπογιατζής, που έμενε στον Κάραβο, κοντά στον Άγιο Νικόλα, είχε κι αυτός πέντε παιδιά. 

Οι Γερμανοί του ζήτησαν σιτάρι κι επειδή τους είπε «όχι, δεν έχω», εκείνοι μπήκαν στον αχυρώνα κι έψαχναν μέσα στ’ άχυρα με τις λόγχες τους. Φυσικά ανακάλυψαν το κρυμμένο σιτάρι και το πήραν όλο. Εκείνος τους παρακαλούσε να του αφήσουν λίγο για τα παιδιά του.

Όμως οι Γερμανοί τον χτύπησαν άσχημα, του έσπασαν τα πλευρά κι έτσι έμεινε για πολύ καιρό στο κρεβάτι, ώσπου να γίνει καλά.

Η ΜΑΓΙΚΗ ΠΥΞΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ

Η ΜΑΓΙΚΗ ΠΥΞΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ 

 Παραμύθι από τη Β’ τάξη 

     Από το μάθημα της Γλώσσας και συγκεκριμένα από την Ενότητα 7, «Πώς λέμε ΟΧΙ;» , του σχολικού εγχειριδίου «Ταξίδι στον κόσμο της γλώσσας» (βιβλίο μαθητή, Α’ τεύχος), που διαπραγματεύεται το παραμύθι ως κειμενικό είδος και στη σελίδα 68 ωθεί τα παιδιά να γράψουν το δικό τους παραμύθι χρησιμοποιώντας τις λέξεις: 

άμαξα, βαρέλι, βιολί, νησί, πειρατής, ήλιος, διαμάντι, πυξίδα, παπαγάλος, νάνος

 προέκυψε και το συλλογικό παραμύθι της τάξης μας: «Η μαγική πυξίδα και το μαγικό διαμάντι».

     Ο τρόπος που εργαστήκαμε μοιάζει με το παιχνίδι «σπασμένες ιστορίες», κάτι σαν το «χαλασμένο τηλέφωνο» δηλαδή, όπου οι μαθητές με τη σειρά πρόσθεταν ο καθένας από ένα μικρό κομμάτι καλούμενοι να συνεχίσουν το παραμύθι και φροντίζοντας να χρησιμοποιηθούν όλες οι λέξεις, να βγαίνει νόημα και να φτάσουν στον τελικό σκοπό των ηρώων. 

    Έπειτα, πρότειναν μερικούς τίτλους και διάλεξαν με ψηφοφορία αυτόν που τους άρεσε περισσότερο. Αφού διασκέδασαν με τη φαντασία και τις ιδέες τους, οι μαθητές εικονογράφησαν το παραμύθι τους και γεύτηκαν τη χαρά της ομαδικής δημιουργίας.

Η ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ

Η πυροσβεστική στο σχολείο μας!

Μετά από πρόσκληση της Β’ τάξης προς την πυροσβεστική υπηρεσία του νησιού μας στο πλαίσιο των Εργαστηρίων δεξιοτήτων, δυο πυροσβέστες με τις εντυπωσιακές στολές τους μας επισκέφθηκαν την Παρασκευή στο σχολείο! Στην αρχή, άκουσαν τις ερωτήσεις που είχαμε ετοιμάσει γι’ αυτούς σχετικά με τη δουλειά τους κι έπειτα ακούσαμε όσα μας απάντησαν κι άλλα πολλά ενδιαφέροντα που είχαν να μας πουν ακόμα. Μας έκανε εντύπωση το ότι οι πυροσβέστες φοβούνται τη φωτιά – και μάλιστα έτσι πρέπει! – γιατί η φωτιά φέρεται σαν πλάσμα ζωντανό: θέλει «φαγητό», αέρα και ζεστασιά (θερμότητα)! Έτσι, αν της πάρεις ένα απ’ αυτά, τότε «πεθαίνει». Ενδιαφέρον ήταν επίσης ένα βίντεο που παρακολουθήσαμε για το πώς σβήνει εύκολα μια φωτιά μικρών διαστάσεων στο σπίτι, για παράδειγμα στην κουζίνα. Φυσικά μας έδειξαν τη στολή και τα υπόλοιπα απαραίτητα αξεσουάρ της δουλειάς τους εξηγώντας μας από τι είναι φτιαγμένα και σε τι εξυπηρετούν. Βέβαια, οι πυροσβέστες δε σβήνουν μόνο φωτιές. Κάνουν κι ένα σωρό άλλα πράγματα, όπως μας πληροφόρησαν: απεγκλωβισμούς (ατυχήματα, ασανσέρ), βοήθεια σε πλημμύρες, διάσωση ανθρώπων και ζώων κ.ά. Αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να θυμόμαστε όλοι είναι να μην πανικοβαλλόμαστε και φυσικά το τηλέφωνο της πυροσβεστικής: 199! Δεν τελειώσαμε όμως εδώ, γιατί μας περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη: Οι μαθητές και των τριών τάξεων μεταβήκαμε στον χώρο στάθμευσης πάνω από το σχολείο μας, όπου βρισκόταν το πυροσβεστικό όχημα! Εκεί μας έδειξαν τα περιεχόμενα του οχήματος, δηλαδή όλον τον εξοπλισμό και τα εργαλεία, όπως: φορείο, μάσκες, συσκευές για αναπνοή, φορητός πυροσβεστικός σάκος, σχοινιά για διάσωση, λάστιχα, δοχεία νερού κ.ά. και μας εξήγησαν την χρησιμότητα και τον τρόπο λειτουργίας τους. Στο τέλος μας άφησαν να δούμε πώς δουλεύει το πιστόλι νερού. Το χρησιμοποιήσαμε όλοι με μεγάλη επιτυχία και πολύ ενθουσιασμό! Ευχαριστούμε πολύ τους πυροσβέστες για τις γνώσεις που μας προσέφεραν και την ευκαιρία που μας έδωσαν να πάρουμε κι εμείς μια μικρή γεύση απ’ τη δουλειά τους!

 

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗ ΦΩΤΙΑ

Από τη Β’ τάξη

 

               Στα επόμενα εργαστήρια με θέμα την προστασία από τις πυρκαγιές και τίτλο «Φωτιά στο νησί μας, πληγή στη ζωή μας» ασχοληθήκαμε με τα εξής:

               Πρώτα συζητήσαμε με τη μέθοδο του καταιγισμού ιδεών (brainstorming) ποιες πιστεύουμε ότι είναι οι πιο πιθανές αιτίες για το ξέσπασμα μιας πυρκαγιάς και τις καταγράψαμε σε χαρτί του μέτρου.

               Με βάση αυτή τη συζήτηση, προτείναμε σε επόμενη συνάντηση και καταγράψαμε δικούς μας κανόνες για την αποφυγή της δημιουργίας και εξάπλωσης μιας επικίνδυνης φωτιάς:

 ΤΙ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑ!

1.       Δεν πετάμε σκουπίδια στην εξοχή.

2.       Μαζεύουμε τα σκουπίδια που βρίσκουμε και μπορούν να προκαλέσουν φωτιά.

3.      Σβήνουμε τα τσιγάρα πριν τα πετάξουμε και τα πετάμε σε κάδους.

4.       Δεν αφήνω αναμμένη τη φωτιά χωρίς επιτήρηση και τη σβήνω καλά πριν φύγω.

5.      Απαγορεύονται οι αγροτικές εργασίες και οι φωτιές την εποχή και τις μέρες που κάνει ζέστη και φυσάει αέρας.

6.       Σιγουρευόμαστε ότι η φωτιά έσβησε τελείως και επαγρυπνούμε.

7.       Αυστηροί νόμοι και αυστηρές τιμωρίες για τους εμπρηστές.

 

               Αλλά ποιος είναι υπεύθυνος για τον έλεγχο της φωτιάς και φυσικά πιο κατάλληλος να μας μιλήσει για όλα αυτά; Οι ίδιοι οι πυροσβέστες! Γι’ αυτό αποφασίσαμε να τους καλέσουμε στην τάξη και το σχολείο μας.

               Γράψαμε λοιπόν ομαδικά μια πρόσκληση προς αυτούς και την αποστείλαμε με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.

Σε ομάδες των τριών μαθητών καταγράψαμε τις ερωτήσεις που θέλουμε να τους θέσουμε και… τους περιμέναμε με ανυπομονησία!

ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟ ΚΑΛΟ!

Οι μαθητές της Β' τάξης, μαθαίνουν σε πόσα όμορφα πράγματα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους. Στο πλαίσιο διαχείρισης των προβλημάτων που παρουσιάζονται στα διαλείμματα, με έντονες συμπεριφορές ανάμεσα στα παιδιά, η εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής του σχολείου μας Λόλα Ροδούλα δίνει τη δική της λύση με το χέρι το καλό!

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΙΖΕΙ

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ Β ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ ΘΕΑΤΡΟ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ! Στο πλαίσιο αναπλήρωσης του μαθήματος: "Θεατρική Αγωγή" Από την εκπαιδευτικό ειδικής αγωγής του σχολείου μας: Λόλα Ροδούλα "Τα παιδία παίζει"

ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ! 

Από τη Β’ τάξη 

 Η έβδομη ενότητα στη Γλώσσα («Πώς λέμε ΟΧΙ») ασχολείται με την αφήγηση και το κειμενικό είδος του παραμυθιού. Κάνοντας τις εργασίες των βιβλίων συζητήσαμε για τη δομή ενός παραμυθιού: τίτλος, αρχή, μέση και τέλος, και στη συνέχεια για τα συστατικά μιας πετυχημένης ιστορίας, που είναι η αντιπαράθεση του πρωταγωνιστή με κάποιον εχθρό /ανταγωνιστή ή η εμφάνιση ενός προβλήματος και η λύση του με τη βοήθεια ενός συμπαραστάτη ή μαγικού αντικειμένου. Έτσι, γράψαμε κι εμείς τα δικά μας παραμύθια χωρισμένοι σε ομάδες των τριών. Μας βοήθησαν μερικές καρτέλες με εικόνες πρωταγωνιστών, ανταγωνιστών αλλά και βοηθών. Με βάση αυτές φανταστήκαμε, συγγράψαμε και εικονογραφήσαμε τις ιστορίες που ακολουθούν. Σε αρκετές περιπτώσεις επιλέξαμε ήρωες και ανταγωνιστές αντίθετους απ’ τα καθιερωμένα. Κάποτε πρωταγωνιστούν και κερδίζουν οι συνήθεις «κακοί»! Εσείς τι λέτε; Σας αρέσουν;

 

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ, ΗΤΑΝ… ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΤΙΚΟ!

 

               Με αφορμή το ποίημα του Τζιάνι Ροντάρι «Το ερωτηματικό», το οποίο συναντήσαμε στην Ενότητα 7 του βιβλίου της Γλώσσας, εργαστήκαμε ομαδικά στην τάξη, προκειμένου να σκεφτούμε και να συγγράψουμε ένα παρόμοιο ποιηματάκι για το θαυμαστικό.

               Μας βοήθησε πολύ η άσκηση 2 από το Τετράδιο Εργασιών, η ανάλυση του περιεχομένου του αρχικού ποιήματος και φυσικά η φαντασία μας!

               Σας το παρουσιάζουμε:

Μια φορά κι έναν καιρό,

ήταν το θαυμαστικό!

Θαύμαζε και πονούσε,

Θύμωνε και γελούσε…

Είχε μία μαγκουρίτσα

κι από κάτω μια τελίτσα.

Κι αν κανείς δε γύριζε,

αναποδογύριζε!

 

Από τη Β’ τάξη

Γ ΤΑΞΗ : ΤΑ ΜΠΟΥΚΕΤΑ ΜΑΣ

Όταν η δασκάλα έχει φαντασία , φτιάχνει με  τους μαθητές/τριες

 μπουκέτα από αυγοθήκες!!

 

Α' ΤΑΞΗ 1ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ

Το πρώτο εργαστήριο Δεξιοτήτων της Α' τάξης στην ενότητα ΕΥ ΖΗΝ  !!!

Οι μαθητές/τριες της Α' τάξης αυτοπροσδιορίζονται και μαθαίνουν να συνυπάρχουν .

Η αρχή έγινε  με παιχνίδι γνωριμίας στον κύκλο.

Και η συνέχεια...τα παιδιά σχεδιάζουν και ζωγραφίζουν τον εαυτό τους σε φυσικό μέγεθος.

Ένα μεγάλο Μπράβο στους καλλιτέχνες της Α' τάξης!!! 

Β ΤΑΞΗ 1ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ

                                    

                     

                               

4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ : ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΖΩΩΝ

4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ – Παγκόσμια ημέρα των ζώων

 

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων είναι διεθνής ημέρα δράσης για τα δικαιώματα των ζώων και την καλή διαβίωση. Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 4 Οκτωβρίου, η ημέρα γιορτής του Φραγκίσκου της Ασίζης, που είναι προστάτης άγιος των ζώων.

Η αποστολή της Παγκόσμιας Ημέρας των Ζώων είναι «να βελτιώσει την κατάσταση των ζώων και τα πρότυπα της καλής διαβίωσής τους σε όλο τον κόσμο. Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας των Ζώων ενώνει το κίνημα καλής διαβίωσης των ζώων κινητοποιώντας το σε παγκόσμια δύναμη, για να κάνει τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος για όλα τα ζώα».

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων προέρχεται από τον Χάινριχ Τσίμερμαν, ο οποίος οργάνωσε την πρώτη Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων στις 24 Μαρτίου 1925 στο Αθλητικό Παλάτι στο Βερολίνο της Γερμανίας. Πάνω από 5.000 άτομα παρευρέθησαν σε αυτή την πρώτη εκδήλωση. Η εκδήλωση ήταν αρχικά προγραμματισμένη για τις 4 Οκτωβρίου, για να συμπέσει με την ημέρα της γιορτής του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, προστάτη αγίου της οικολογίας, ωστόσο ο χώρος δεν ήταν διαθέσιμος εκείνη την ημέρα. Η εκδήλωση εορτάστηκε στις 4 Οκτωβρίου για πρώτη φορά το 1929. (πηγή: Wikipedia).

Τη μέρα αυτή συζητήσαμε στην τάξη για τα δικαιώματα και τις ανάγκες των ζώων και αναλογιστήκαμε με πόσους τρόπους οι άνθρωποι δε σέβονται και βλάπτουν τα ζώα. Οι μαθητές της Β’ τάξης ζωγράφισαν το αγαπημένο τους ζώο, ενώ οι συμμαθητές τους προσπαθούσαν να μαντέψουν ποιο είναι το αγαπημένο ζώο του καθένα. Από τις ζωγραφιές κατασκευάσαμε ένα κολάζ, για να στολίσουμε το σχολείο μας και να θυμόμαστε πως πρέπει να σεβόμαστε όλα τα ζώα αυτού του κόσμου.