ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ

Στην Ενότητα 5 του βιβλίου της Γλώσσας της Β’ Δημοτικού ασχοληθήκαμε με τους μήνες, τις μέρες και τις ημερομηνίες. Στο τέλος διαβάσαμε μερικές παροιμίες με τους μήνες και μετά από έρευνα στο διαδίκτυο και αλλού συγκεντρώσαμε κι εμείς πολλές:

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

·       Γενάρη μήνα κλάδευε, φεγγάρι μην κοιτάζεις.

·       Γενάρη μήνα κλάδευε και λόγο μη γυρεύεις.

·       Του Γενάρη το φεγγάρι λάμπει σαν μαργαριτάρι.

 

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

·       Φλεβάρης έρχεται κούτσα κούτσα, όλο νερά και λούτσα.

·       Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει. Κι άμα τύχει και θυμώσει, μες στο χιόνι θα μας χώσει.

 

ΜΑΡΤΙΟΣ

·       Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.

·       Αν βρέξει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σ’ εκείνον τον ζευγά που ’χει στη γη σπαρμένα.

·       Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα.

·       Τα λόγια σου είναι ψεύτικα σαν του Μαρτίου το χιόνι, όπου το ρίχνει από βραδίς και το πρωί το λιώνει.

 

ΑΠΡΙΛΙΟΣ

·       Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα, τότε τ’ αμπελοχώραφα χαίρονται τα καημένα.

·       Τον Απρίλη η βροχή κάθε στάλα και φλουρί.

 

ΜΑΪΟΣ

·       Τον Μάη με πουκάμισο, τον Αύγουστο με κάπα.

·       Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι (από το παλιότερο:)

·       Ζήσε Μαύρε μου να φας τον Μάη τριφύλλι. *

 

ΙΟΥΝΙΟΣ

·       Το τραγούδι του θεριστή, η χαρά του αλωνιστή.

·       Πρωτόλη (Ιούνιε), Δευτερόλη (Ιούλιε) μου, φτωχολογιάς ελπίδα.

·       Τον Ιούνιο αφήνουν το δρεπάνι και σπέρνουν το ρεπάνι.

 

 

ΙΟΥΛΙΟΣ

·       Την ημέρα του Αη-Λιος παίρνει ο καιρός αλλιώς.

 

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

·       Αύγουστε καλέ μου μήνα να ’σουν δυο φορές τον χρόνο.

·       Τ’ Αυγούστου και του Γεναριού τα δυο χρυσά φεγγάρια.

·       Κάθε πράμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο.

 

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

·       Του Σεπτέμβρη οι βροχές πολλά καλά μας φέρνουν.

·       Τον Σεπτέμβρη στάρι σπείρε και στο πανηγύρι σύρε.

 

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

·       Οκτώβρης βροχερός, Οκτώβρης καρπερός.

·       Όποιος σπέρνει τον Οκτώβρη έχει οχτώ σειρές στ’ αλώνι.

·       Οκτώβρη κι αν δεν έσπειρες, λίγο ψωμί θα πάρεις.

 

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

·       Όποιος σπείρει τον Νοέμβρη, ούτε σπόρο δε θα πάρει.

·       Όταν έρθει ο Νοέμβρης, ο χειμώνας σιγομπαίνει.

·       Ο Νοέμβρης κι αν βροντά, το κρασάκι να ’ν’ καλά.

 

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

·       Χιόνι τον Δεκέμβρη, χρυσό το καλοκαίρι.

·       Δεκέμβρης μας επλάκωσε, το κρύο μας φαρμάκωσε.

·       Του Δεκέμβρη τ’ άσπρα φρύδια είναι φτιαγμένα από παιχνίδια.

 

 ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΜΗΝΕΣ

·       Να ’μουν τον Μάη γάιδαρος, τον Αύγουστο κριάρι, όλους τους μήνες κόκορας και γάτος τον Γενάρη!

 

ΚΑΙ ΜΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ

·       Κίνησε ο Εβραίος να πάει στο παζάρι κι ήταν η μέρα Σάββατο.

 

* «Μαύρο» ονόμαζαν συχνά τα άλογα ή τα βόδια παλιότερα.

 

Ακούσαμε:

https://www.youtube.com/watch?v=5F4K2_00F4w&list=PLbWiStK_KsiPvbBHSEaqBKWHRC7DaLYDH

Το Καλαντάρι – Παντελής θαλασσινός και

https://www.youtube.com/watch?v=oSYTNX8Dejw

Λιλιπούπολη – Δώδεκα μήνες αθλητές

Διαβάσαμε: «Τραγουδώ τις εποχές και τους μήνες», Γιάννα Β. Σέργη, Εκδόσεις Διάπλασις

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΕΙΑ

«Φωτιά στο νησί μας, πληγή στη ζωή μας» Στη συνέχεια των εργαστηρίων δεξιοτήτων με θέμα τη φωτιά προσθέσαμε λίγο θεατρικό παιχνίδι. Οι μαθητές χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: 1. Δέντρα, 2, βυζαντινό μονοπάτι, 3. Περιπατητές. Με την κατάλληλη μουσική κάθε φορά κινούνταν/ ξάπλωναν στον χώρο και μόρφαζαν ανάλογα με την οδηγία: πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη φωτιά. Οι ομάδες πέρασαν όλες και από τους τρεις ρόλους. Με βάση τη δραστηριότητα αυτή προχωρήσαμε στη συγγραφή κειμένων με θέμα «Τι θα έλεγα στους ανθρώπους αν ήμουν: 1. Ένα καμένο δέντρο, 2. Ένα ζώο ή πουλί, 3. Μια πέτρα στο βυζαντινό μονοπάτι μετά τη φωτιά». Με βοηθητικές οδηγίες τα παιδιά μπήκαν στους ρόλους και με ενσυναίσθηση περιέγραψαν τις υποτιθέμενες εμπειρίες τους. Έπειτα ασχοληθήκαμε με τη δημιουργία αφισών και φυλλαδίων, με σκοπό να ευαισθητοποιήσουμε τους συμπολίτες μας και να τους παροτρύνουμε να νοιαστούν περισσότερο και να είναι ιδιαίτερα προσεχτικοί, ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο νέων καταστροφικών για το νησί μας πυρκαγιών. Β’ τάξη

Πάμε να παίξουμε;;;;

 Τα παιχνίδια συνεχίζονται με την Α' και Γ' τάξη του σχολείου μας!

Οι μαθητές της Α' τάξης πετούν τις ιδέες τους και μιλούν για όσα παιχνίδια γνωρίζουν! Οι ιδέες τους καταγράφονται και όλοι μαζί στην τάξη παίζουμε !

Οι μαθητές της Γ΄τάξης με ιδέες καινούργιες φτιάχνουν δικά τους παιχνίδια και αλλάζουν αυτά τα παιχνίδια που όλοι ξέρουμε!

                  

Οι τρεις τάξεις του σχολείου μας δημιούργησαν μία βιβλιοθήκη παιχνιδιών!

Η λίστα αναρτήθηκε στον προαύλιο χώρο για να έχουν πρόσβαση όλα τα παιδιά σε αυτήν! 

Δίπλα από τα παιχνίδια που δεν είναι γνωστά, αναγράφεται το όνομα του δημιουργού ώστε τα παιδιά που θέλουν να το παίξουν να μπορούν να ρωτήσουν τους κανόνες και την ροή των παιχνιδιών!

Με αυτόν τον τρόπο το παιχνίδι στην αυλή αλλάζει !! 

ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΥΛΗΣ

    Οι μαθητές/τριες του σχολείου μας  μεταμορφώνουν  την τσιμεντένια αυλή στις Λεύκες, σε ένα τεράστιο, εφήμερο πίνακα ζωγραφικής. 

    Με κιμωλίες  και φαντασία ζωγραφίζουν παιχνίδια, αυτοκινητόδρομους, παιδιά, αγάπη. 

    Ελπίζουμε με την ίδια διάθεση και ευρηματικότητα να ζωγραφίσουν,  όταν ολοκληρωθεί η επίστρωση και ο χρωματισμός της αυλής με χρώματα. 

ΠΑΡΑΜΥΘΙ "Η κυρα-Κακή και οι δώδεκα μήνες"

Στην Ενότητα 5 του βιβλίου της Γλώσσας συναντήσαμε το λαϊκό παραμύθι «Η κυρα-Καλή και οι δώδεκα μήνες» (σελ. 46-47). Η κυρά Καλή συναντά στο δάσος τους δώδεκα μήνες κι έχει για όλους έναν καλό λόγο να πει. Εκείνοι ευχαριστημένοι της χαρίζουν ένα τσουβαλάκι με φλουριά. Τι συμβαίνει όμως με την κυρά Κακή; Οι μαθητές κλήθηκαν να φανταστούν το παραμύθι από την ανάποδη πλευρά και να γράψουν τη συνέχεια και το τέλος:

Εμείς σας προτείνουμε να διαβάσετε και ολόκληρο το αυθεντικό παραμύθι "Η κυρά Καλή και οι δώδεκα μήνες από τη Χρυσάνθη Καραΐσκου και τις εκδόσεις Διάπλαση.

 

Ελευθερία Ζέλκα και Ροδούλα Λόλα

Τα ραβασάκια

 Στην εποχή της τεχνολογίας, δυστυχώς έχει χαθεί η επικοινωνία με άμεσο και ουσιαστικό τρόπο, όπως αυτή  υπήρχε παλιότερα!  Έχουμε λοιπόν ξεχάσει τα ραβασάκια, τα σημειώματα, τα χαρτάκια, τα γράμματα και όλα όσα μας έκαναν να επικοινωνούμε πιο ρομαντικά και με μεγαλύτερη λαχτάρα πριν λίγα μόνο χρόνια! Εμείς τα θυμόμαστε, ίσως και να τα νοσταλγούμε! Μα τα παιδιά του σήμερα δεν έχουν προλάβει να τα ζήσουν, να τα γνωρίσουν και να τα εκτιμήσουν!

Μαζί με τα μέσα επικοινωνίας χάσαμε και τον τρόπο να επικοινωνούμε τα όμορφα στον κόσμο γύρω μας! Όλα αυτά χρειάζονται γνωριμία και χρόνο !

Σήμερα, οι μαθητές της Β τάξης έκαναν μια απολαυστική βόλτα στο παρελθόν!

ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ

    Η Παρασκευή 5 Νοέμβρη ήταν μια μέρα που οι μαθητές όλων των τάξεων του σχολείου μας περίμεναν με ανυπομονησία. Κι αυτό γιατί είχαμε σχεδιάσει να περπατήσουμε όλοι μαζί ένα μεγάλο τμήμα από τον βυζαντινό δρόμο, που ξεκινάει από τις Λεύκες και καταλήγει στον Πρόδρομο. 

     Η εξόρμηση αυτή είχε αρκετούς σκοπούς: Πρώτον, τη σωματική άσκηση των μαθητών (αλλά και των εκπαιδευτικών), οι οποίοι προς το παρόν έχουν την ατυχία να στερούνται γυμναστή στο σχολείο μας. Δεύτερον, την ψυχαγωγία και τη σύσφιξη των μεταξύ μας σχέσεων. Τρίτον, την έξοδο από το σχολείο και την επαφή με τη φύση. Συγκεκριμένα, την παρατήρηση της χλωρίδας και πανίδας και γενικά των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του περιβάλλοντος της περιοχής μας. Αριστερά και δεξιά από το μονοπάτι είδαμε χωράφια με ελιές, πολλά σχινάρια, συκιές, σπάρτα, καλαμιές, γαϊδουράγκαθα, κουφοξυλιές αλλά και μέσα στο μονοπάτι φασκόμηλο, ρίγανη, λάβδανο, σπαθόχορτο, κρόκο, νάρκισσους και άλλα. Παρατηρήσαμε επίσης σαλιγκάρια, σαύρες και διάφορα πουλιά και έντομα.              Τέλος, η εξόρμηση στόχευε και στην ευαισθητοποίηση των μαθητών απέναντι στις φυσικές καταστροφές που προκαλούνται από το ανθρώπινο λάθος. Όπως είναι γνωστό, η περιοχή μας επλήγη το καλοκαίρι από μια πυρκαγιά μεγάλης έκτασης με καταστροφικές επιπτώσεις για το φυσικό περιβάλλον και την ομορφιά του νησιού μας. Για τον λόγο αυτό επιλέξαμε να φτάσουμε μέχρι το σημείο που ξεκινάει το καμένο τμήμα του μονοπατιού. Είχαμε έτσι την ευκαιρία αφενός να απολαύσουμε το φυσικό τοπίο του ανέπαφου από τη φωτιά τμήματος, τα χρώματα και τα αρώματα των φυτών, τη θέα και την ηλιόλουστη μέρα. Αφετέρου, να συγκρίνουμε τα προηγούμενα με τη μαυρισμένη γη, τα νεκρά δέντρα με τα γυμνά κλαδιά και την αίσθηση που μας άφησε η θέα και η μυρωδιά του σιωπηλού αυτού τοπίου. 

     Αφήσαμε πίσω μας σκεπτικοί τη θλιβερή αυτή εικόνα, προκειμένου να ξεκουραστούμε, να φάμε το κολατσιό μας και να πάρουμε έπειτα τον δρόμο της επιστροφής, ελπίζοντας την άνοιξη να αναγεννηθεί το τοπίο και το καλοκαίρι να μην επιφυλάσσει άλλη καταστροφή σαν αυτή.

                           

Η ΣΚΑΛΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Σήμερα, καθίσαμε σε κύκλο και διαβάσαμε όλοι μαζί το βιβλίο : « Η σκάλα της αγάπης». Στο βιβλίο κρύβονται πολλά νοήματα και αξίες που είναι όμορφο να έχουμε στην ζωή μας. Χωρισμένοι σε ομάδες των 2 παιδιών, προσπαθήσαμε με ζωγραφιές και με λέξεις να καταλάβουμε τι θέλει να μας πει το βιβλίο!

ΠΑΜΕ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ;

    Έπειτα από παρατήρηση των μαθητών κατά την διάρκεια των μαθημάτων θυμηθήκαμε   διάφορα παιχνίδια που ήδη γνωρίζουμε, αλλά και  γίναμε ακόμα πιο δημιουργικοί, συνδυάζοντας παλιά παιχνίδια με καινούριες ιδέες, αναδιαμορφώνοντας παιχνίδια του διαδικτύου σε παιχνίδια που μπορούμε να παίξουμε από κοντά με τους φίλους μας ή και δημιουργώντας εξ’ ολοκλήρου δικά μας παιχνίδια! 

 Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες ή και δούλεψαν μόνα τους δημιουργώντας υπέροχα παιχνίδια με την φαντασία τους! 

    Η δράση πρόκειται να συνεχιστεί συμπεριλαμβάνοντας την Α’ και την Γ’ τάξη του σχολείου μας. Σκοπός είναι να δημιουργηθεί ένας θησαυρός παιχνιδιών από τα οποία τα παιδιά θα μπορούν να διαλέγουν και να παίζουν κατά την διάρκεια του διαλείμματος! Επιπροσθέτως, η αυλή του σχολείου μας πρόκειται να αναδιαμορφωθεί με σχέδια που θα βοηθάνε περισσότερο τα παιδιά στα παιχνίδια τους!

Εδώ Πολυτεχνείο

Σαράντα οχτώ χρόνια μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και εν μέσω δύσκολων συνθηκών που εμπεριέχουν εγκλεισμό και παρόμοιες συνθήκες λόγω πανδημίας, η γιορτή για τη 17 Νοέμβρη, δεν είναι πια η ίδια, αλλά εξακολουθεί να είναι σημαντική και πιο επίκαιρη από ποτέ.

Οι μαθητές του σχολείου μας έμαθαν για το Πολυτεχνείο μέσα από βίντεο και φωτογραφίες της εποχής, τραγούδια και βιβλία όπως " Η Ντενεκεδούπολη" της Ευγενίας Φακίνου και "Η εξέγερση του Πολυτεχνείου" του Φίλιππου Μανδηλαρά, που σας προτείνουμε να διαβάσετε.  Στη συνέχεια, οι μαθητές κλήθηκαν να ζωγραφίσουν εμπνευσμένοι τόσο από αυτά που είχαν ακούσει και δει όσο και από την έννοια της ελευθερίας. Έγραψαν επίσης συνθήματα σε χαρτιά, όπως εκείνα που έγραφαν οι φοιτητές στους τοίχους και στα λεωφορεία! 

Έπειτα, οι μαθητές πλησίασαν βιωματικά τα γεγονότα εκείνης της εποχής. Με αφορμή τον ραδιοφωνικό σταθμό των φοιτητών, έγιναν οι ίδιοι εκφωνητές της δικής τους ραδιοφωνικής εκπομπής - αφιέρωμα στο Πολυτεχνείο και διηγήθηκαν τα γεγονότα με τα δικά τους λόγια.

Η Β' τάξη παρουσίασε δύο τραγούδια και το βίντεο που έφτιαξε στις υπόλοιπες τάξεις του σχολείου.

 

 

 

Εργαστήρια δεξιοτήτων με θέμα τη φωτιά

Β' τάξη

Μετά την επίσκεψη της πυροσβεστικής στο σχολείο μας, σειρά είχε η οργάνωση μιας εκδρομής στο βυζαντινό μονοπάτι, ώστε να δούμε από κοντά το σημείο, μέχρι το οποίο έφτασε η φωτιά και τη διαφορά ανάμεσα στα δύο τοπία.

Πρώτα, όμως, κάναμε μια μικρή έρευνα κυρίως στο ίντερνετ και συγκεντρώσαμε εικόνες και πληροφορίες, όπως: πότε, από ποιους και γιατί φτιάχτηκε ο βυζαντινός δρόμος, γιατί λέγεται έτσι και πώς χρησιμοποιείται σήμερα. Με αυτές δημιουργήσαμε ένα κολάζ που τοποθετήθηκε στην είσοδο του σχολείου, για να μπορούν να το δουν και άλλοι μαθητές.

Στη συνέχεια, συμπληρώσαμε το Φύλλο εργασίας από το Τετράδιο Εργασιών της Μελέτης (σελ. 31) σχετικά με την προετοιμασία μιας επίσκεψης. Μοιράσαμε ρόλους, όπως φωτογράφοι, ζωγράφοι, συλλέκτες χαρακτηριστικών αντικειμένων και γραμματείς για σημειώσεις. Μιλήσαμε για το τι περιμένουμε να δούμε κατά τον περίπατό μας, τη χλωρίδα και την πανίδα και τους ανθρώπους που ίσως συναντήσουμε.

Έπειτα, διαβάσαμε ένα βιβλίο με ποιήματα για παιδιά: "Τα δέντρα" της Ζωής Νικολοπούλου (Εκδόσεις Μικροσκόπιο) και ζωγραφίσαμε τα δικά μας αγαπημένα δέντρα, υπαρκτά αλλά και φανταστικά.

Η μέρα έφτασε και ο καιρός ήταν υπέροχος. Ο περίπατος στο μονοπάτι μοσχοβολούσε φασκόμηλο και άλλα μυρωδικά. Τραβήξαμε φωτογραφίες, σημειώσαμε όσα μας έκαναν εντύπωση και μαζέψαμε κομμάτια από καμένα κλαδιά. Η υγρασία όμως έκανε πιο έντονη και τη μυρωδιά των καμένων δέντρων, ειδικά όταν φτάσαμε στην περιοχή. Ξαφνικά το μαύρο αντικατέστησε το πράσινο και το καφέ. Τα γυμνά κλαδιά έμοιαζαν με χέρια που ζητούσαν βοήθεια.

Γρήγορα επιστρέψαμε σε ένα πλατύ σημείο, για να ξεκουραστούμε και να φάμε, πριν πάρουμε τον δρόμο του γυρισμού.

Πίσω στο σχολείο ζωγραφίσαμε με θέμα την επίσκεψη στο βυζαντινό μονοπάτι, μιλήσαμε για τα συναισθήματα και την εμπειρία μας και ολοκληρώσαμε το Φύλλο εργασίας από το βιβλίο της Μελέτης (σελ. 32).

Ανυπομονούμε να ξαναπάμε την άνοιξη με την ελπίδα η φύση να κάνει το θαύμα της και να βρούμε το τοπίο αναζωογονημένο με περισσότερα χρώματα…